یک هفته سخت برای والیبال ایران تمام شد؛ هفتهای با چهار باخت بد که نتیجه آن قرار گرفتن ایران در پایینترین رتبه لیگ ملتهای والیبال یعنی رده ۱۶ جدول بود، اما حالا هفته اول هر چه بود تمام شده است و ایران در آستانه هفته دوم رقابتها قرار دارد؛ هفتهای که به نظر میرسد میتواند حداقل والیبال را از این مخمصه نجات دهد؛ هفتهای که میتوان از آن توقع کسب پیروزی و جداشدن از انتهای جدول ردهبندی را داشت. والیبال ایران درست قبل از آغاز لیگ ملتها دستخوش تغییرات اساسی شد؛ تغییراتی از بالا تا پایین فدراسیون و از بالا تا پایین تیم ملی! ایران در چنین شرایطی راهی لیگ ملتها شد.
رئیس فدراسیون تازه پشت میز ریاست نشسته و میراثدار دوران سرپرستی است که بنا به دلایل شخصی در امارات غیبش زده و کسی نمیداند الان چه وضعیتی دارد و تصور کنید که این آقا سرپرست تیم ملی هم است. سرمربی تیم ملی تازه چند روز قبل از اعزام تیم به برزیل شاگردانش را تحویل گرفت، آن هم در شرایطی که چند بازیکن نامدار ناز کردند و ناگهان هوس خداحافظی به سرشان زد و برخی چهرههای تأثیرگذار جوان هم ترجیح دادند به جای تلاش برای موفقیت والیبال ایران به خوشگذرانی بپردازند.
ایران با این شرایط عازم برزیل شد تا هفته اول رقابتهای لیگ ملتها را برگزار کند؛ رقابتهایی که دو هدف را در آن دنبال میکنیم؛ هدف اول و سخت و تقریباً غیرممکن کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس است که با توجه به نتایج به دست آمده دیگر محقق نمیشود، اما هدف دوم که شاید مهمتر از هدف اول هم باشد، بقا در سطح اول لیگ ملتهای والیبال است؛ هدفی که از حالا باید در پی تحقق آن باشیم. ایران سال گذشته خوششانس بود که در سطح اول لیگ ملتها باقی ماند، اما امسال شرایط کاملاً متفاوت است. تیم ملی ایران در بدترین شرایط ممکن و سختترین شرایط قرار دارد. چهار شکست در هفته اول نگاهها را به ایران عوض کرده و حالا همه به تیم ما به عنوان تیمی نگاه میکنند که میتوان آن را شکست داد.
سرمربی تیم ملی میگوید: روزبهروز در حال بهترشدن هستیم و رئیس فدراسیون هم از آینده حرف میزند. کاپیتان تیم ملی هم میگوید: در حال تلاش هستیم. همه اینها روزنههای امیدی است در میان این روزهای خاکستری. هفته دوم آغاز میشود؛ هفتهای که میتواند والیبال زمینخورده ایران را بلند کند؛ هفتهای که باید از آن نهایت استفاده را ببریم تا به هدفمان، یعنی ماندن در جمع برترینهای والیبال جهان دست پیدا کنیم، البته از یاد نبریم که کار، کار سختی است، بردن ژاپن احیاشده در خانه کار سختی است، اما میتوانیم با انگیزه بالا هم ژاپن را ببریم هم انتقام چند شکست تلخ اخیر را از این تیم بگیریم و هم اینکه با روحیه بالا هفته دوم را آغاز کنیم. بردن ژاپن یعنی اینکه میتوانیم با روحیه بالا به سه بازی بعدی مقابل برزیل، بلغارستان و ترکیه بیندیشیم که پیروزی بر دو تیم آخر اصلاً دور از ذهن نیست؛ بردهایی که میتواند ایران را به جدول مسابقات برگرداند. هفته دوم هفته سرنوشت والیبال ایران در لیگ ملتهاست؛ هفتهای که باید از آن سربلند بیرون بیاییم تا به قول رئیس فدراسیون و سرمربی تیم ملی به آینده بیشتر از قبل امیدوار باشیم.